Rola emocji w edukacji

Emocje odgrywają szczególną i ważną rolę w edukacji z trzech powodów. Po pierwsze, wpływają
na zainteresowanie, osiągnięcia oraz zaangażowanie ucznia w proces uczenia się. Po drugie,
wspierają indywidualny proces rozwoju dzieci i młodzieży, stanowiąc centralny element ich
zdrowia psychicznego i dobrego funkcjonowania. A ostatecznie, emocje nauczyciela doświadczane
w klasie są centralnym czynnikiem kształtującym jego aktywność zawodową
W psychologii edukacji emocje definiowane są jako złożony proces uwzględniający pobudzenie,
subiektywne doświadczenia, zmiany fizjologiczne, ekspresję i tendencje do określonych zachowań
(Damasio 2004; Sutton 2005; Pekrun 2006). W procesie edukacji emocje stanowią filtr, który
decyduje o tym, jakie informacje zostaną przyjęte i przechowane w pamięci. Emocji nie da się
oddzielić od poznania i uczenia się, to od uczuć bowiem zależy, w jaki sposób informacje są
interpretowane i przechowywane.
Wpływ emocji pozytywnych na edukację

  1. Emocje pozytywne wzbudzają tendencje do podtrzymywania danej aktywności (np. nauki)
    lub określonego kontaktu ze źródłem tych emocji: sytuacjami, osobami, przedmiotami, które
    te emocje wywoływały.
  2. Nie ma działań uczuciowo obojętnych, zachodzi ścisły związek między emocjami a
    efektywnością funkcjonowania człowieka.
  3. Uznanie przeżyć w procesie kształcenia czynią ucznia wielostronnie zaangażowanym
    podmiotem poznającym, aktywnym tak intelektualnie, jak emocjonalnie (Okoń 2003).
    Emocje wpływają na motywację uczniów, oto czynniki zależne od nauczyciela :
    – Poziom napięcia, jakie w uczniach wytwarza osiąganie danego celu uczenia się.
    Umiarkowany poziom napięcia i pomaganie uczniom w ustanawianiu sobie celów służą
    motywacji;
    – Koloryt emocjonalny. Nauczyciel może nadawać zadaniu pozytywny, negatywny lub
    neutralny koloryt emocjonalny;
    – Poziom poczucia sukcesu powiązany ze stopniem trudności zadania i włożonym w nie
    wysiłkiem;
    – Poziom zainteresowania. Nauczyciel może nawiązywać do zainteresowań uczniów;
    – Sprzężenie zwrotne. Informacje co uczeń wykonuje dobrze, co i jak powinien poprawić.
    Proces uczenia się jest tym bardziej efektywny im częściej jest związany z pozytywnymi
    doświadczeniami, a emocje wiążą się z pozytywnymi kontaktami społecznymi. Właściwy klimat
    emocjonalny wykreowany przez nauczyciela bardzo ułatwia łączenie treści poznawczych ze sferą
    uczuciową uczniów. Pozytywny kontekst emocjonalny sprzyja wydobywaniu różnorodnych
    wartości, które są związane z realizowanymi treściami. Uczniowie w stanie pozytywnych emocji
    wyrażają radosne przeżycia: pragnienie wiedzy, ciekawość, fascynacja, zdziwienie, radość odkrycia
    i tworzenia, zaangażowanie, pasja, satysfakcja. Przeżycia pozytywne emocjonalnie zwielokrotniają
    skuteczność i efektywność edukacji.

    Autor: Aleksandra Włodarczyk
    Źródła:
    https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Terazniejszosc_Czlowiek_Edukacja_kwartalnik_mysli_spoleczno_pedagogicznej/Terazniejszosc_Czlowiek_Edukacja_kwartalnik_mysli_spoleczno_pedagogicznej-r2012-t-n1_(57)/
    https://www.wodnskierniewice.eu/
    https://rops.poznan.pl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.